26 grudnia - św. Szczepana pierwszego męczennika
Drugiego dnia oktawy świąt Bożego Narodzenia w liturgii Kościoła katolickiego wspominany jest św. Szczepan – pierwszy wyznawca Chrystusa, który zginął za wiarę. Według raportu międzynarodowej organizacji Open Doors z 2024 r. prześladowanych z powodu wiary w Chrystusa jest ponad 365 mln chrześcijan w 78 krajach.
.Wspominany 26 grudnia w liturgii św. Szczepan był jednym z siedmiu diakonów – pomocników Apostołów wybranych przez nich dla opieki nad ubogimi. Za odważne głoszenie wiary w Chrystusa został on oskarżony przed żydowskim Sanhedrynem, że występuje przeciw „prawu i świątyni”, a następnie ukamienowany za miastem. Według Dziejów Apostolskich przy jego śmierci obecny był Szaweł, późniejszy Apostoł Narodów (św. Paweł). Według biblistów był to samosąd. Doszło do niego, bo w 36 r. Piłat został odwołany ze swojego stanowiska, a nowy namiestnik jeszcze nie przybył. Imię Szczepana włączono do kanonu rzymskiego.
Drugiego dnia świąt Bożego Narodzenia nie ma obowiązku uczestniczenia w mszy św., ale zgodnie z tradycją w kościołach liturgie celebrowane są podobnie jak w każdą niedzielę.
Z dniem św. Szczepana łączy się w Polsce wiele zwyczajów. W drugi dzień świat Bożego Narodzenia obchodzono z życzeniami świątecznymi sąsiadów, dalszą rodzinę i znajomych. W czasie mszy św. rzucano w kościele zboże na pamiątkę kamienowania świętego. Wieczór 26 grudnia nazywano szczodrym, gdyż służba dworska składała panom życzenia i otrzymywała poczęstunek, a nawet prezenty. Po przyjęciu smarowano miodem pułap i rzucano ziarno. Jeśli zboże przylgnęło, było to dobrą wróżbą pomyślnych zbiorów.
W ikonografii św. Szczepan występuje jako młody diakon w białej tunice lub w bogato tkanej dalmatyce. Jego atrybutami są: księga Ewangelii, kamienie na księdze lub w jego rękach i gałązka palmowa. Jest on patronem diecezji wiedeńskiej; kamieniarzy, kucharzy i tkaczy.
Prześladowania na tle religijnym odnoszą się nie tylko do aktów przemocy fizycznej wobec osób wierzących. Zaliczają się do nich również sytuacje, w których utrudnia się wiernym kultywowanie praktyk religijnych poprzez np. uniemożliwienie budowania kościołów czy rejestrację organizacji. W niektórych krajach dochodzi do zakłócania nabożeństw, napaści na duchownych, profanacji obiektów kultu i symboli wiary. Są też przypadki, gdy chrześcijanie – wyłącznie z powodu swej wiary – tracą pracę.
Według raportu międzynarodowej organizacji Open Doors z 2024 r. z poważnymi prześladowaniami i z dyskryminacją za wyznawanie Jezusa Chrystusa zmaga się ponad 365 mln chrześcijan w 78 krajach.
Na pierwszym miejscu w „Światowym indeksie prześladowań” (ŚIP) znalazła się Korea Północna, a w pierwszej dziesiątce państw są kolejno: Somalia, Libia, Erytrea, Jemen, Nigeria, Pakistan, Sudan, Iran i Afganistan. Indie i Chiny – znalazły się na 11. i 19. miejscu. Według Open Doors w Korei Północnej jest około 200 tys. więźniów politycznych i religijnych, z czego od 50-70 tys. uważa się za uwięzionych z powodu wiary chrześcijańskiej. Z tegorocznego raportu wynika, że podobnie jak w latach poprzednich większość morderstw na chrześcijanach popełniono w krajach Afryki Subsaharyjskiej. Liczba ataków na budynki i obiekty kościelne na całym świecie wzrosła z 2110 do 14 766 – podał Open Doors. W Indiach notuje się znaczny wzrost prześladowania na fali nacjonalizmu, który wiąże obywatelstwo z wyznawaniem hinduizmu. Z kolei w Chinach na polecenie rządu i władz lokalnych zamknięto większość kościołów lub budynków przeznaczonych na kościoły.
Open Doors jest międzywyznaniową organizacją chrześcijańską, która od 1955 r. monitoruje prześladowanie chrześcijan w 60 krajach na świecie i podejmuje działania mające wesprzeć wierzących w Chrystusa. W tym celu podejmuje m.in. szkolenia liderów chrześcijańskich, dostarczając Biblię i literaturę chrześcijańską, udzielając wsparcia psychologicznego ofiarom prześladowań i informując opinię publiczną o przypadkach łamania wolności religijnej.
Zabity prorok przemawia jeszcze głośniej
.Wspominany 26 grudnia św. Szczepan był pierwszym męczennikiem, którego wyznawcy Chrystusa stawiali za wzór doskonałego naśladowania swojego Mistrza. Właśnie męczennicy byli na początku uznawani za pierwszych świętych, dzięki którym wiara chrześcijańska rozprzestrzeniała się coraz szybciej: męczeństwo miało być najdoskonalszym świadectwem prawdziwej wiary. „Prorok zabity przemawia znacznie głośniej. I jeżeli tak się dzieje, to jest to niewątpliwie znak, że ten zabity był rzeczywiście prorokiem Pana” – pisał na łamach „Wszystko co Najważniejsze” ks. Henryk ZIELIŃSKI, odnosząc się do postaci jednego ze współczesnych męczenników, czyli ks. Jerzego Popiełuszki. „Ksiądz Popiełuszko po śmieci przemawiał i przemawia donośniej niż za życia” – zauważa autor. „„Ci, którzy zabijają proroka, zawsze popełniają ten sam błąd. Chcą, aby drażniący głos zamilkł na zawsze. A tymczasem głos proroka zabitego słychać o wiele dalej niż głos proroka żywego. Prorok zabity przemawia znacznie głośniej. I jeżeli tak się dzieje, to jest to niewątpliwie znak, że ten zabity był rzeczywiście prorokiem Pana” – dopowiada cytując ks. Kazimierza Kalinowskiego.
Cały tekst można przeczytać na łamach „Wszystko co Najważniejsze”: https://wszystkoconajwazniejsze.pl/ks-henryk-zielinski-ksiadz-popieluszko/
PAP/Magdalena Gronek/WszystkocoNajważniejsze/ad
Materiał chroniony prawem autorskim. Dalsze rozpowszechnianie wyłącznie za zgodą wydawcy. 26 grudnia 2024
