Path of Exile 2 rozwiązało swój największy problem. Diablo 4 ma ...

W trwającym od ponad dekady starciu między Path of Exile i Diablo zawsze stałem po stronie tej drugiej serii. Do darmowej produkcji Grinding Gear Games podchodziłem wielokrotnie, ale zawsze po kilkunastu, a czasami wręcz i kilku godzinach odbijałem się od niej z hukiem. Wszystko wskazuje na to, że to, co stanowiło dla mnie największą barierę w „jedynce”, w Path of Exile 2 zostało rozwiązane. I to w jakże spektakularnym stylu.

Path of Exile 2 szykuje się do podboju serc graczy

Miałem okazję wziąć udział w specjalnym, przedpremierowym pokazie oraz prezentacji prowadzonej przez Jonathan Rogersa, game directora „dwójki” i jednego z założycieli studia. Dwie godziny, które spędziliśmy w jego towarzystwie, dość szczegółowo objaśniły to, czego spodziewać możemy się po startującym wczesnym dostępie Path of Exile 2… oraz samej grze, gdy ta zadebiutuje już w swojej finalnej wersji.

W szczegóły dotyczące systemów endgame’owych czy itemizacji nie będę się jednak tym razem zagłębiał… bo i tak znacznie więcej dowiecie się z kilkudziesięciominutowego filmu, który umieszczam poniżej. To, na co warto zwrócić szczególną uwagę, wypiszę jednak w punktach:

Gra zaoferuje na początku łącznie sześć klas, a docelowo ma być ich dwanaście.Każda klasa, po osiągnięciu Wyniesienia (Ascension), będzie mogła wybrać jedną z trzech subklas.Wyniesienie wymaga ukończenia specjalnych prób składających się z kilku faz.Umiejętności nie będą przypisane na sztywno do poszczególnych klas – na przykład Mnich będzie mógł skorzystać z umiejętności Wojownika.Kampania składa się z sześciu aktów; we wczesnym dostępie pojawią się trzy z nich, a ich ukończenie zajmie około 25 godzin.Podczas walki kluczową rolę odegra aktywny Unik (dodge roll).Niektóre ataki będzie można blokować, ale pojawią się również ciosy niemożliwe do zablokowania.W grze znajdą się nowe przedmioty, takie jak amulety, które dodadzą efekty do umiejętności.Przedmioty podzielone zostaną na cztery główne typy: normalne, magiczne, rzadkie i unikalne.Każdy przedmiot, za sprawą specjalnych sfer, będzie można ulepszyć do wyższej jakości i dodatkowo modyfikować (np. dodając gniazda).Endgame będzie mocno zróżnicowany – wiele aktywności i wyzwań będzie dodawać stałe bonusy do statystyk postaci, a nie tylko oferować przedmioty.Rozgrywka z czasem stanie się szybsza, ale „sufit” tempa gry będzie znacznie niższy niż w przypadku pierwszego Path of Exile.Atlas, endgame’owa mapa pełna wyzwań i przygód, będzie praktycznie nieskończona.

To ostatnie, z mojej perspektywy brzmiało wręcz zbyt pięknie, aby było możliwe, podczas prezentacji dopytałem więc o to Jonathan Rogersa… i tak wówczas odpowiedział na moje wątpliwości.

W dosłownym słowa tego znaczenia faktycznie nie jest on „nieskończony”, bo na jakimś etapie skończyłoby się nam miejsce na serwerach, ale w takim praktycznym ujęciu – tak, mapa jest nieskończona. Gracz nie będzie w stanie dotrzeć do końca mapy, a całość została zaprojektowana, aby móc na Atlasie grać tak długo, jak tylko chcemy. Zapewne jeżeli ktoś będzie chciał odkrywać mapę cały czas tylko w jednym kierunku, to gdy dotrze do, powiedzmy, czterech miliardów przystanków (punktów na mapie, pod którymi czekają nas jakieś wyzwania – przyp. red.), to może natrafić w końcu na jakiś „koniec”, ale szanse na to, że do tego dojdzie, wynoszą praktycznie zero.

Jonathan Rogers, reżyser Path of Exile 2 dla Android.com.pl

No a teraz obiecany materiał od deweloperów Path of Exile 2.

Nie oceniam jeszcze na tym etapie całej reszty, ale to, co ucieszyło mnie najbardziej to fakt… jak bardzo zmieniła się rozgrywka. A konkretnie jej płynność. Jednym z częstszych zarzutów wobec Path of Exile była „sztywność” animacji oraz swoista drętwość, jaką wykazywały się nasze postacie, zwłaszcza w pierwszych godzinach przygody. Choć teoretycznie na późniejszych etapach zaczynało być „lepiej” – było to uczucie złudne, wynikające z szybszego uruchamiania animacji. Były one nadal równie sztywne i drętwe co wcześniej, tyle że wizualnie było to nieco mniej zauważalne z uwagi na „podkręcone” tempo ataków.

W bezpośrednim zestawieniu z gameplay’em w Diablo, wypadało to jeszcze gorzej. Bo Blizzardowi zarzucać w obrębie tej serii można różne rzeczy, ale „flow” rozgrywki, jej płynność oraz zazębianie się następujących po sobie animacji, stanowiły jedną z najmocniejszych zalet produkcji. I były jednocześnie jednym z głównych powodów, dla których po spędzeniu z tą serią tysięcy godzin, kompletnie nie byłem w stanie przemóc się podczas grania w Path of Exile.

Fot. GGG / materiały prasowe

„Clunky combat” (pl. „toporna system walki”) to zresztą jedna z częściej pojawiających się w dyskusjach fraz na wszelkich forach, na których toczy się dyskusja na temat stanu gry. Niektórym nie przeszkadzało to przesadnie mocno, innych – tak jak mnie – odpychało.

Wiatr zmian wieje w naprawdę dobrym kierunku

Na szczęście Grinding Gears Games postanowiło posłuchać tej drugiej grupy, zamiast okopywać się na swoich pozycjach i bronić się tym, że „wszystko działa dobrze”. Walka w Path of Exile 2 wygląda całkowicie inaczej. Znaczy się, to nadal hack’n’slash z krwi i kości, w którym tłuczemy i sieczemy tysiące potworów, ale sposób, w jaki to robimy, nareszcie przypomina to, czym powinien być od samego początku. Gra doczekała się potężnych usprawnień w zakresie animacji – nie tylko wyglądają one szalenie płynnie i efektownie, ale są też mocno zróżnicowane w zależności od wykorzystywanego ataku bądź umiejętności.

Wprowadzenie do gry uników, będących w gruncie rzeczy tą samą mechaniką, co w Diablo 4, także bardzo wyraźnie wpłynęło na dynamikę starć, które przestały się sprowadzać do naciskania na ślepo kilku przycisków, a wymagają dodatkowo uważnego obserwowania zachowania przeciwników. Nie raz i nie dwa przyjdzie nam unikać śmierci dlatego, że mamy po prostu dobry refleks.

Nawet najlepszy pancerz czy tarcza nie uchronią nas przed pewnymi atakami i wprowadzenie tego rozwiązania do Path of Exile, bardzo pozytywnie wpłynęło na moje odczucie względem walki. Gra zapowiada się na wymagającą pod tym kątem i najwyraźniej stale będzie nam przypominać o naszym miejscu w szeregu, nawet wtedy, gdy wydawać będzie się nam, że posiadamy potężny ekwipunek… ale to dobrze. Dzięki temu rozgrywka ma potencjał do utrzymania wysokiego poziomu emocji zarówno na początku zabawy, jak i kilkaset godzin później.

Fot. GGG / materiały prasoweWalka się zaostrzy

Gdy zastanawiałem się nad odpowiednim słowem, które mogłoby dobrze opisać moje odczucia względem tych zmian dotyczących płynności walki (na które składa się tak naprawdę mnóstwo drobnych elementów, nie tylko fenomenalne, nowe animacje), najlepszym wyborem okazało się… next-gen. Path of Exile 2 to takie next-genowe ARPG właśnie, które zbudowano wprawdzie na dobrze znanym fundamencie, ale mocno rozwinięto je przede wszystkim w aspektach innych niż system związany z rozgrywką.

Bo choć te oczywiście również doczekają się szeregu zmian i rozszerzeń, to jednak są naturalną ścieżką ewolucyjną każdego porządnego sequela. W kwestii płynności rozgrywki oraz animacji jednak Path of Exile to już nie ewolucja… a całkowicie nowa gra względem tego, co widzieliśmy w „jedynce”.

Dla osób takich jak ja, które wcześniej się od PoE odbiły, właśnie z uwagi na te toporną walkę to doskonała wiadomość. Dla Blizzarda oraz Diablo 4, które głównie w tym aspekcie miało nad konkurentem realną przewagę – to z kolei wieści fatalne, bo spore grono chcących mocniej zagłębić się w hack’n’slashowej otchłani, będzie miało wreszcie godną, wysokobudżetową alternatywę.

I może się okazać, że tym razem wciągnie ich ona na dłużej.

Wczesny dostęp Path of Exile 2 rozpoczyna się już 6 grudnia 2024 roku. Gra w momencie premiery trafi na PC, PlayStation oraz Xbox Series X/S.

Źródło: oprac. własne. Zdjęcie otwierające: GGG / materiały prasowe

Część odnośników to linki afiliacyjne lub linki do ofert naszych partnerów. Po kliknięciu możesz zapoznać się z ceną i dostępnością wybranego przez nas produktu – nie ponosisz żadnych kosztów, a jednocześnie wspierasz niezależność zespołu redakcyjnego.