Druga waloryzacja emerytur powinna więc w 2025 roku mieć miejsce. Zapewne dlatego odłożony już a bok projekt ustawy nowelizującej ustawę o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wraca do łask. Z agendy posiedzenia Rady Ministrów we wtorek 10 września wynika, że projekt rzeczonej ustawy stanie się przedmiotem obrad rządu. Zapewne z zamiarem skierowania go do Sejmu w celu szybkiego uchwalenia nowelizacji.
Pierwszy krok w stronę drugiej nowelizacji emerytur tym samym byłby wykonany.
By doszło do drugiej w roku waloryzacji emerytur konieczne jest spełnienie dwóch warunków. Zgodnie z obietnicami wyborczymi – inflacja przekraczająca w pierwszej połowie roku 5 procent oraz zmiany w prawie. Te drugie zostały wstrzymane gdy okazało się, że w 2024 roku nie ma szans na spełnienie pierwszego z wymienionych warunków. Jednak najnowsze prognozy, w tym założenia rządowe do budżetu wskazują, że w 2025 roku taka konieczność pojawi się z wysokim prawdopodobieństwem.
Prace nad nowelizacją ustawy szybko ruszyły na początku roku, ale ostatecznie projekt nawet nie trafił na posiedzenie Rady Ministrów. Tę przeszkodę jednak rząd ma zamiar usunąć, skoro w agendzie najbliższego posiedzenia Rady Ministrów zaplanowanego na wtorek 10.09.2024 r. znalazł się właśnie przedmiotowy projekt nowelizacji ustawy.
Na razie wiadomo, że waloryzacja emerytur mająca miejsce co roku 1 marca w 2025 roku będzie skromna, w porównaniu z wcześniejszymi latami. Świadczą o tym liczby.
Wstępny wskaźnik waloryzacji rocznej prognozowany jest na 1,0678, a w budżecie państwa na 2025 rok zarezerwowano na ten cel 24,2 mld zł.
Dla porównania w 2024 na waloryzację emerytur z dniem 1 marca 2024 roku przeznaczono ok. 43 mld zł, przy wskaźniku waloryzacji 1,1212.
Wiadomo też, że przygotowany projekt zmian w ustawie o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych – wprowadzający drugą w roku waloryzację emerytur – nie trafił jeszcze do Sejmu, a nawet nie został zaakceptowany przez Radę Ministrów.
Tymczasem może to się okazać konieczne. W 2024 r. nie zaszły okoliczności uzasadniające drugą waloryzację emerytur – inflacja w pierwszej połowie roku nie zbliżyła się nawet do 5 procent. Zupełnie inaczej jednak może być w roku przyszłym, na co wskazują aktualne odczyty inflacji oraz prognozy ekonomiczne.
Inflacja w lipcu 2024 r., po odmrożeniu cen prądu wzrosłą z 3,6 do 4,2 procent, a w sierpniu według ogłoszonego właśnie przez GUS wstępnego odczytu wzrosła do 4,3 proc.
Ekonomiści uważają, że do końca tego roku będzie nieznacznie rosłą, by w grudniu zbliżyć się do poziomu 5 procent.
Kolejny skokowy wzrost nastąpi z początkiem 2025 roku gdy wzrosną podatki, skończy się działanie osłonowe bonu energetycznego itp. To oznacza, że w pierwszej połowie 2025 roku – inaczej niż w tym roku – wystąpi trend nie wygaszania inflacji, ale jej wzrostu. W pierwszej połowie 2025 r. osiągnie ona swoje apogeum. Raczej na pewno będzie to średnio grubo ponad 5 procent, o czym świadczą także założenia budżetowe rządu. Skoro średnia inflacja na cały 2025 rok ma wynieść 5 procent, to przy nasileniu zjawisk inflacyjnych w pierwszej połowie roku i słabnięciu trendu inflacyjnego w drugiej połowie 2025 roku, inaczej wyjść z rachunku nie może.
Jak ma wyglądać nowelizacja ustawy, którą rząd zajmie się w najbliższy wtorek, 10 września 2024 roku? Podobnie jak w przypadku funkcjonującej od samego początku w ustawie o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, w ustawie o emeryturach obowiązek dla rządu drugiej w roku waloryzacji emerytur powiązana z inflacją przekraczająca 5%.
Natomiast same zasady drugiej waloryzacji pozostawiono takie same jak dla waloryzacji marcowej. Terminy zresztą także odróżniają zasady ustalania najniższej krajowej od dwóch w roku waloryzacji emerytur. Dla płacy minimalnej jest to styczeń i lipiec, dla emerytur – marzec i wrzesień.
Przy okazji funkcjonujące do tej pory potoczne sformułowanie druga waloryzacja zostało uściślone do formuły prawnej – dodatkowa waloryzacja. Jaka różnica? Gdyby to miała być druga waloryzacja, to trzeba by też zmieniać przepisy dotyczące zasad waloryzacji marcowej. Opiera się ona na inflacji i wzroście przeciętnego wynagrodzenia za pracę w całym poprzednim roku. Druga waloryzacja ustalana na parametrach ekonomicznych dotyczących tylko połowy roku sprawiłaby, że trzeba by pierwszą powiązać wyłącznie z danymi z drugiej połowy poprzedniego roku (a nie całego) gdyż inaczej w części doszłoby do dublowania przesłanek marcowej podwyżki.
Ostatecznie w projekcie ustawy mówi się o dodatkowej w roku waloryzacji emerytur, wiążącej dla rządu jeśli średnia inflacja w pierwszej połowie roku przekroczy 5%.
Zasady ustalania wskaźnika takiej dodatkowej inflacji są takie same jak inflacji marcowej – pod uwagę brane są dwa wskaźniki średniej inflacji za półroczne – konsumenckiej i emeryckiej i stosuje w praktyce ten z nich, który jest dla emerytów korzystniejszy (czyli wyższy). Ponadto powiększa się go o odpowiedni współczynnik powiązany z minimalnym wynagrodzeniem za pracę w tym okresie, Wysokość tego współczynnika ma być ustalana przez Radę Ministrów i podawana do wiadomości i konsultowana z Radą Dialogu Społecznego w czerwcu, wspólnie z założeniami do waloryzacji minimalnego wynagrodzenia za pracę i waloryzacji marcowej emerytur na przyszły rok.
W praktyce więc dodatkowa waloryzacja, zwana do tej pory drugą waloryzacją, będzie miała charakter zaliczki a konto kolejnej waloryzacji marcowej.
Pokażmy to na przykładzie. Załóżmy, że w pierwszej połowie 2025 r. inflacja wyniesie 5,1 proc., a inflacja emerycka 5,2 proc., natomiast rząd zastosuje dodatkowo współczynnik 0,3 z tytułu wzrostu średniej krajowej. Da to wskaźnik inflacji 1,055 czyli podwyżkę emerytur od 1 września o 5,5%.
Dla waloryzacji emerytur marcowej 2026 - pierwszej i podstawowej w roku, średnia inflacja za 2025 r. wyniesie 5,9%, inflacja emerycka 6% a współczynnik płacy minimalnej rząd zastosuje w wysokości 0,2. Da to wskaźnik rocznej waloryzacji 1,062 czyli wzrost emerytur o 6,2 proc.
Jednak emerytury od marca 2026 wzrosną tylko o 0,7 proc. (6,2 – 5,5), ponieważ o skutki inflacji częściowo zwaloryzowane już zostały w okresie wrzesień 20254-luty 2026 wskaźnikiem 1,055.
