Zmarł Andrzej Zarębski, działacz opozycji demokratycznej w PRL ...

Więcej artykułów poświęconych Gdańskowi znajdziesz na stronie głównej gdansk.pl

Gdynianin z urodzenia. Po ukończeniu polonistyki na Uniwersytecie Gdańskim w 1980 roku, pracował jako nauczyciel języka polskiego w Szkole Podstawowej nr 62 w Górkach Zachodnich. Jako student należał do opozycji „przedsierpniowej”, później angażował się w akcje Studenckiego Komitetu Solidarności. Był współzałożycielem i autorem pierwszej deklaracji ideowej Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Pracował jako redaktor pisma „Reduta”. W marcu 1981 r. został redaktorem, następnie redaktorem naczelnym Serwisu Informacyjnego Biura Informacji Prasowej NSZZ „Solidarność”.

Od początku stanu wojennego został internowany w Ośrodku Odosobnienia w Strzebielinku, skąd zwolniono go 2 grudnia 1982 roku. Przez pięć kolejnych lat prowadził z ojcem sklep pasmanteryjno-odzieżowy. Nie zrezygnował z działalności opozycyjnej - został członkiem redakcji podziemnego „Przeglądu Politycznego”, wokół którego zaczęło się skupiać środowisko gdańskich liberałów. W latach 1986-1988 pracował na kierowniczych stanowiskach w firmie remontowo-budowlanej Corina, która była spółką-córką Spółdzielni Pracy Usług Wysokościowych „Gdańsk”. 

W roku 1989 był korespondentem „Tygodnika Solidarność”, w 1990 - szefem działu politycznego „Gazety Gdańskiej” i współpracownikiem Telewizji Polskiej o. Gdańsk.

Nie żyje Rafał Stepnowski prezes spółki Boeing Poland, wybitny gdański manager

W latach 1990-1993 był członkiem Kongresu Liberalno-Demokratycznego (KLD). To otworzyło mu drogę do kariery w instytucjach państwowych. Po tym, jak prezydent Lech Wałęsa desygnował w 1991 r. Jana Krzysztofa Bieleckiego na premiera, Andrzej Zarębski na prawie rok objął funkcję rzecznika prasowego rządu (14 I 1991 - 26 XII 1991). W październiku 1991 r. został wybrany posłem na Sejm RP z Ziemi Zielonogórskiej, z listy KLD. Zasiadał w Komisjach Kultury i Środków Przekazu, Polityki Społecznej, w Komisji Nadzwyczajnej do zbadania skutków stanu wojennego, oraz podkomisji do spraw ustalenia odpowiedzialności osób odpowiedzialnych za stan wojenny. Był współautorem pierwszej ustawy o radiofonii i telewizji, członkiem sejmowej komisji kultury. W 1993 roku na sześć lat został członkiem Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, był sekretarzem rady. 

Od 1999 r. pracował jako niezależny doradca na rynku mediów elektronicznych. Mieszkał w Warszawie i w Gdańsku, gdzie zwykle spędzał weekendy. W ostatnich latach miał problemy zdrowotne.

W roku 2022 wydał książkę "Między Grudniem a grudniem. Zapiski z internowania".

“Archeolog myśli”. Dyskusja o dzienniku Andrzeja Zarębskiego z internowania w stanie wojennym

Odznaczony między innymi Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2012) i Krzyżem Wolności i Solidarności (2021). Mąż Joanny, ojciec Grażyny (ur. 1979), Izabeli (ur. 1981), Katarzyny (ur. 1985) i Julii (ur. 1993).

Pogrzeb odbędzie się w sobotę, 25 marca, o godz. 11.30 na Cmentarzu Witomino w Gdyni. Tego samego dnia, o godz. 9.30., w Bazylice Mariackiej w Gdańsku odbędzie się msza św. w intencji Zmarłego.

Informacje biograficzne na podstawie Gedanopedii