Niepokojące wieści o stanie Zbigniewa Ziobry. "Były przerzuty"

Zbigniew Ziobro, znany polski polityk i były minister sprawiedliwości, zmaga się z poważną chorobą - zaawansowanym nowotworem przełyku. Informacje te zostały ujawnione przez posła Suwerennej Polski, Michała Wójcika, który podkreślił trudną sytuację zdrowotną Ziobry, wskazując na obecność przerzutów w momencie diagnozy.

Rokowania w przypadku Ziobry nie są optymistyczne, co potwierdza zaawansowany charakter choroby. Polityk jest po trzeciej dawce chemioterapii i radioterapii, a przed nim jeszcze ciężka operacja.

Na co choruje Zbigniew Ziobro?

- Zbigniew Ziobro ma zaawansowaną postać nowotworu przełyku. Rokowania są trudne. W momencie, gdy diagnozowano nowotwór, były przerzuty - powiedział poseł Suwerennej Polski Michał Wójcik. - Dzisiaj on chce zabić ten nowotwór. Na pewno nie jest faworytem w tej walce, ale jest zdeterminowany - dodał.

Pomimo poważnej choroby, Ziobro wyraził chęć stawienia się przed komisją ds. Pegasusa. - Pan minister Zbigniew Ziobro sam poprosił, by był przesłuchiwany. To my składaliśmy wniosek, żeby go przesłuchać - mówił Wójcik w rozmowie z RMF 24.

Zbigniew Ziobro - komisja śledcza

Istnieje możliwość, że przesłuchanie Ziobry przed komisją śledczą do spraw Pegasusa może odbyć się w nietypowych okolicznościach, np. w szpitalu, ze względu na jego stan zdrowia. Politycy koalicji rządowej wyrażają wątpliwości, jednak Marcin Bosacki, wiceprzewodniczący komisji, zaznacza, że istnieją alternatywne sposoby przeprowadzenia przesłuchania, aby dostosować się do potrzeb zdrowotnych Ziobry. Jednak również ta opcja wydaje się być bardzo utrudniona.

– Radioterapia i chemioterapia mają ograniczyć możliwość przerzutów. Zbigniewa Ziobrę czeka jeszcze radykalny zabieg chirurgiczny. Modlimy się za niego, wierzymy, że wyzdrowieje – mówi posłanka Maria Kurowska z Suwerennej Polski.

Kontakt z byłym ministrem sprawiedliwości jest utrudniony. – Praktycznie go nie ma – mówił z kolei w Radiu ZET Jacek Ozdoba.

Rak przełyku - choroba

Rak przełyku jest rodzajem nowotworu, który rozwija się w tkankach przełyku – rurze łączącej gardło z żołądkiem, przez którą przechodzi pokarm. Istnieją dwa główne typy raka przełyku: rak płaskonabłonkowy (powstający w komórkach płaskich, które wyściełają przełyk) oraz gruczolakorak (pochodzący z komórek produkujących śluz w dolnej części przełyku, często związany z refluksową chorobą przełyku).

Czynniki ryzyka raka przełyku obejmują palenie tytoniu, nadmierne spożycie alkoholu, długotrwały refluks żołądkowo-przełykowy (GERD), spożywanie bardzo gorących napojów, otyłość, a także infekcję wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV). Dieta uboga w owoce i warzywa również może zwiększać ryzyko.

Objawy i diagnoza raka przełyku

Objawy raka przełyku mogą być niejednoznaczne i obejmują trudności w połykaniu (dysfagię), uczucie, że pokarm zatrzymuje się w przełyku, utratę wagi, ból w klatce piersiowej, zmęczenie, zgagę lub chroniczny kaszel. Diagnoza raka przełyku często opiera się na endoskopii z biopsją, podczas której lekarz może obejrzeć wnętrze przełyku i pobrać próbki tkanki do badania. Możliwe są także inne badania, takie jak tomografia komputerowa (CT), rezonans magnetyczny (MRI) lub pozytonowa tomografia emisyjna (PET), aby ocenić rozprzestrzenienie się nowotworu.

Leczenie i rokowania raka przełyku

Opcje leczenia raka przełyku zależą od stadium choroby, ogólnego stanu zdrowia pacjenta oraz lokalizacji i typu nowotworu. Mogą obejmować chirurgię (resekcję przełyku), radioterapię, chemioterapię, a także terapie celowane i immunoterapię. W niektórych przypadkach, szczególnie we wczesnym stadium, możliwe jest zastosowanie endoskopii do usunięcia nowotworu.

Rokowania dla osób z rakiem przełyku zależą od wielu czynników, w tym od stadium, na którym wykryto nowotwór, jego typu, lokalizacji oraz ogólnego stanu zdrowia pacjenta. Niestety, rak przełyku często jest diagnozowany w późniejszych stadiach, co wpływa na gorsze rokowania. Pięcioletnie przeżycie dla raka przełyku waha się i jest generalnie niższe niż w przypadku wielu innych nowotworów, częściowo ze względu na późną diagnozę i agresywny charakter choroby. Wczesne wykrycie i leczenie są kluczowe dla poprawy rokowań.